ÂDİYÂT SURESİ

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ

إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ٭وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ٭وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ٭أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ٭وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ٭إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ٭

Âdiyât Suresi Ayet 6,7,8,9,10,11

Evet, insan Allah’u Teâlâ’nın nimetine münkirdir (inkarcıdır). İhsanı ilahiyeyi unutuyor. Mesaipleri (musibetleri) hatırdan çıkartmıyor. Hâlbuki kendisi münkir (inkarcı) olduğunu bilir. İnkâr etmez. Ama dünya için, canını feda eder. Acaba bu cahil insan, kabirden çıkacağı zamanı düşünmüyor mu? Bütün gizledikleri aşikâre çıkacağı zaman, düşünmez mi ki Cenab-ı Allah’u Teâlâ bütün amellerinden küçük olsun, büyük olsun, haberdar olduğundan elbette buna göre muamele yapar. Evet, bugün ceza ile mükâfat günüdür.

Bediûzzaman Said Nursi Talebelerinden Fakih Şükrü zâde

Muhammed Nuri ÇELİK