TAHRİM SURESİ

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ

Tahrim Suresi ayet 6

         Ey ehli iman!

         Nefsinizi ve iyalınız (ailelerinizi) Allah’a ibadet etmekle, measiyi (günahları) terk etmekle, narı cehennemden vukaye ediniz (koruyunuz). Öyle narı cehennem ki; yakıtı insanlar ile taş kömürüdür. Bu ateşin üzerinde galiyzül kalp (kalbi katı olanlar), bazı melekler vardır ki hiç kimseye rahmet, şefkat etmezler. Ne gibi bir azap vermeye memur kılınmışlarsa da aynen ifayı emirde bulunurlar. Hiçbir kimseden özrü kabul etmezler. Mistaki 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

Tahrim Suresi ayet 7 Kavli şeriftir. 

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

Tahrim Suresi ayet 8

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ

Tahrim Suresi ayet 9

     Evet, kâfirler özür dilerken, görevli melekler cevaben: ‘Özrünüz kabul değildir. Cezanız amelinize göredir. Dünyada iken, isyandan başka bir şey işlemiyordunuz.’ Evet, Cenab-ı Allah’u Teâlâ buyuruyor ki: 

Ey iman edenler!

Kesin bir tövbe ile Allah’a dönüp, günahların işleminden vazgeçip, bir daha işlememek suretiyle, azmi rahi hidayet eyleyip, sebatül kıdem olup, istikrar gösterirseniz Cenab-ı Allah’u Teâlâ günahlarınızı affedip, seyyiatınızı bağışlayıp, sizleri öyle bir cennet makamlarına ithal eder ki o cennetin eşcarları altında ırmaklar revan oluyor (akıp gidiyor). Öyle bir günde ki o günde Cenab-ı Allah’u Teâlâ peygamberiyle beraber müminleri mahzun etmez.  Nasıl ki; ela inne evliyaellahi la havfun aleyhim ve lahum yahzenun buyurmuştur. Öyle bir gün ki sırat köprüsünde o müminlerin nuruyla her tarafından onlara ışık saçıp kamer ile güneş gibi o nurların içinde sırat köprüsünü geçip, cennet makamlarına kadar gidip, sakin oluncaya kadar ve şöyle niyazda bulunup dua ederler. ‘Yarabbi Rahim’imiz bu nurun idamesine bizlere ihsan eyle. Zellatlarımızı (hatalarımızı) bağışla. Sen zatı muallâ her şeye kadirsin.’ Tekrar Cenab-ı Allah’u Teâlâ peygamberi zişane emir suretinde şöyle buyuruyor.

Ey Muhammed-ül Resul!

Ehli küfre ve münafıklara karşı cesaretli olunuz. Onlara müsamaha etmeyiniz. Bileseniz ki onların yerleri narı cehennemdir. Ne kötüdür onların yerleri ki cehennemdir.’ Evet, Cenab-ı Allah’u Teâlâ bu ayeti kerimede kâfir ile münafıkları beraber zikir etmesinden gaye ki; bilesiniz her iki taifei insan aynı şekilde muameleyi ilahiyede maruz kalacaklardır. Müsamaha yoktur. Evet, yukarıda geçen ayeti kerimenin manası şudur: Allah’ın evliyaları yani Allah’ın emirlerini ifa ederek, Cenab-ı Allah’ın buyruklarını ifa edip, ameli salihi dünyada iken icra etmiş olanlar, cennetin gerektirdiği bütün işlemlerini Allah’ın rızasına muvaffak şekilde ifa etmişlerdir. İşte bunlar için ahiret korkusu, dostlarından ayrılma mahzuniyeti yoktur. Çünkü Allah’u Teâlâ bu guruhi muhlisini rızayı ilahiyesine muvaffak şekilde her meşikatten kurtarmış olduğu gibi, kendi izni ilahiyesine dayalı olarak, bir nebze şefaat ihsan eyleyip, dünyada iken onların etrafında toplanan insanlara ve dostlarına da şefaat edip, kurtarmaya sebep olurlar. Bundan dolayı dünyada iken Cenab-ı Allah’u Teâlâ bu ayeti kerimeyle muhlis olan guruhi muhlisini ve etraflarındakilere de müjde vermiş oluyor.

Bediûzzaman Said Nursi Talebelerinden Fakih Şükrü zâde

Muhammed Nuri ÇELİK